Kriekbier op hole 19

Hits: 149

Op 8 9 2025 hadden wij onze uitstap naar Golfclub Oostburg.
We waren met 5 spelers.
Morse, Kwakman, Grando, T rex en Cisco Kid. De vrouwen van Morse en Grando waren meegekomen. Zij gingen shoppen in Knokke.
Ikzelf ben vertrokken om 7 uur om rond 9 uur aan te komen, dit voor 125 km.
Zoals steeds lange files van Herentals naar Antwerpen en uiteraard aan de Kennedytunnel.
De golfclub Oostburg is zeer mooi, met een wit AmeriKaans clubhuis , zoals vroeger in het zuiden van Amerika.
Het weer was zeer mooi. Niet te warm en soms wat bewolking.
Na het betalen van de greenfees en de buggy’s, gingen we naar de driving range om op te warmen.  De golfballetjes waren gratis en inbegrepen in de greenfee.
Er waren twee buggy’s , Morse en Cisco Kid vertrokken eerst.  We zagen ze nog op de green van hole 1 en omdat ze maar met twee waren en goed konden voortspelen hebben we ze niet meer gezien.
Grando en kwakman hadden ook een buggy, ik wandelde te voet mee.
Het golfterrein was zeer uitdagend, met par 3’s van 147 en 172 meter ook zeer lange wandelpaden om naar de volgende afslag te gaan.  
Er waren vele vijvers, rotspartijen en een brug die in de weg lag om af te slaan wat het aantal extra strokes verklaarde die elke speler bijkreeg bovenop zijn handicap.
Zowel ik als mijn medespelers hebben heel wat balletjes verloren in het water.
Het was zover dat Kwakman zei  “Ik heb geen balletjes meer met twee blauwe strepen, ik speel maar verder met gevonden balletjes”.
Graham speelde zeer goed, met vele verre en rechte slagen.
Ook zijn puts waren goed. Hij stapte zelfs bijna in de vijver om een slag uit te sparen. Zijn broek hing na zijn slag wel vol met slijk.
Kwakman had niet zijn dag. Afslagen met de driver gingen dan naar rechts, dikwijls over de bomen en zijn ‘Provisional” dan weer helemaal  naar links. Op een bepaald moment zei hij “ ik steek mijn driver weg”.  Ook zijn puts misten precisie. Neen, Kwakman kan beter.
Ik speelde zeer goed, soms met lange puts dus tevreden van mijn spel.
Op hole 15, waar de green op een eiland lag, speelde we alle 3 weer onze ballen in de vijver.  We zijn dan maar gestopt met deze hole verder te spelen en noteerden een dubbele score +1 op onze scorekaart.
We speelde zeer vlot en genoten toch wel van deze moeilijke baan.
De eindscore met zeer dicht bij elkaar liggende resultaten:
1  T rex     met 80
2 Cisco kid met 81
3 Grando met 82
4 Morse met 83
5 Morse met 84
We deden de prijsuitreiking, kaarten nog wat na over de golf, namen nog wat foto’s en dronken nog 3 consumpties met de vrouwen.  Kwakman en ik bestelde een 33 cl bier, maar kregen beiden kriekbier ... ( de serveuse sprak alleen Duits).
Nadien reed ik terug naar Herentals met uiteraard de nodige files.
Het was toch een zeer fijne en mooie dag.
T Rex

Met de hulp van 007

Hits: 212

Op maandag 11/08/2025 trokken we naar Golfclub Witbos in Noorderwijk voor onze maandelijks golfwedstrijd.

We waren met 8 Hoovers: Pondman, Bobby (één van de eerste leden van de Hoovertour), Koa, Laurel, Kwakman, de Flierefluiter (voorheen cis 2), Grando en T-rex.

Witbos is de home club van Laurel en T-rex en werd uitgekozen omdat Lille te ver was.

Om 11u12 sloegen we af met drie flights. Een met een buggy (Grando en Kwakman die uit een zware kwetsuur kwam (afgescheurde achillespees) en nu na 6 maanden terug van de partij was.

Bij elke flight was er een speler die het golfterrein kende. Het zijn smalle afslagen, met vele waterbakken , vijvers en bunkers voor de greens, niet altijd zo simpel om te splen.

De afslag op hole 1 was verrassend voor velen. De green is niet zichtbaar. Inderdaad er staat een hangaar waarvoor planten groeien in de weg. Hier moet je dus over de hangaar slagen, een blind schot.

KOA sloeg meteen zijn eerste bal tegen het gebouw, niet het juiste voorbeeld voor de anderen.

Toen Pondman en T-rex als laatsten aan de beurt kwamen sprongen de sproeiers op. Dus vlug afslaan nu, maar zowel Pondman en Trex hun broeken waren voor en achter nat. Gelukkig was het zeer goed weer en op hole 5 waren de broeken al snel droog.

Het weer was warm, rond de 28 graden. Tot hole 5 hadden we schaduw van de bomen maar hole 6-7-8 waren wel volledig in de zon. Uiteindelijk viel de warmte wel mee, veel en regelmatig drinken hielp wel.

Wij beiden speelde zeer goed, en snel. Pondman begon met tweemaal Par, nadien had hij - ik denk wel 5 of 6 maal - de kans om par te spelen doch miste telkens zijn korte puts, jammer.

We speelde vlot, tot hole 8, omdat enkele senioren van Witbos vonden dat we te traag speelden en , toch een tweede slag deden, kwam deze bal naast Pondman terecht.

Na de wedstrijd heeft Pondman deze persoon eens ernstig aangesproken.

Ik heb het hem ook gezegd, dat dit geen manier van fairplay is voor een Marchall van Witbos. Deze moet toch beter weten wat mag en niet mag.

(Ik moet zeggen dat het die dag wel zeer druk was op de baan.)

De drives van Pondman en T rex waren zeer goed.

Maar na hole 8 en door het gevoel van opgejaagd te worden, was ik uit mijn ritme en heb ik vele dubbele scores +1 gespeeld. Slechts op hole 17 en 18 was ik er terug met mijn normale spel.

Pondman bleef zeer goed spelen en met resultaat. Hij werd de winnaar van de dag en ontving de Stoica Cup net als vorige wedstrijd op Bergvliet. Proficiat!

We dronken nog een paar drankjes. Gezien de trage bediening van de bar, bestelde we telkens meteen opnieuw wanneer deze gebracht werden.

We hadden een fijne dag. We betaalden maar 25 euro per persoon voor de greenfees dankzij de Golf o Max-boekjes.

Sommige Hoovers zegden wel, dat ze nooit lid worden op Witbos, maar toch , ik denk dat we genoten hebben.

Ik stel wel vast dat ik geen foto’s heb genomen, zelfs niet van de overhandiging van de trofee aan de dagwinnaar. Een aandachtpunt voor mij voor de volgende keer.

Tot de volgende uitstap in september op Oostburg maandag 8 september 11 uur.

T-REX

***

Bij aankomst waande ik mij niet in de Kempen maar eerder ergens aan de Côté d'Azur, omgeven door palmbomen en een leuk terras met veel schaduwplaatsen.

Er kwam een ander gevoel naar boven toen we de baan opgingen. Dat was dan meer Kamp Waas, omgeven door militaire gebouwen.

Gelukkig kregen we gezelschap van een Witbos-local namelijk Kolonel Laurel die ons goed begeleide en ons tijdig van valkuilen verwittigde, zoals oa de waterputten van de legerbrandweer van vroeger.

Grando wist de veranderingen op de baan aan te geven ten opzichte van toen hij hier speelde, lang geleden ondertussen.

Ook de legende van een begraven Land-Rover uit de 2de WO mochten we met hem delen. We hebben de oude jeep echter niet kunnen vinden.

Qua golf was het soms pittig en vrij technisch. Gelukkig waren de menige watergrachten totaal uitgedroogd en kon ik er uit spelen.

Maar ik liet mij tot 2 keer vangen op hole 5 steeds met dezelfde fout.

De baan was als de beton ernaast, keihard waardoor onze ballen bleven rollen en botsen.

De hitte was vrij heftig maar nog net draagbaar, zeker in de buggy 

Al bij al een leuke baan en dito terras, altijd belangrijk.

Kwakman

***

Onze flight met Bobby, Flierefluiter en ikzelf kende vele “up and downs”. De dogleg par 5 was tot 2X toe zeer frustrerend en leidde tot balverlies en punten …

KOA was niet in zijn dag, had last van de warmte en had het moeilijk, hij bakte er niets van.

Bobby wisselde de goede met mindere slagen maar speelde behoorlijk golf. En Flierefluiter was in onze flight de regelmatigste. Mooie afslagen, fijn kort spel en knappe puts. Die extra strokes heeft hij eigenlijk niet nodig ;-)

Pondman werd met 73 net winnaar op Witbos. Laurel 75 net werd mooi 2^e en Flierefluiter met 78 eindigde op de 3^e plaats.

Het is de 2^e keer dat de Stoica Cup naar Pondman gaat. Met deze overwinningen en 2 X 13 punten erbij neemt hij met 61 punten de leiding over van CisoKid ( 52 ptn) in het algemene klassement, het wordt nog spannend.

Maar we hebben toevallig ontdekt waarom Pondman in zulke uitzonderlijke form verkeert en de ene na de andere overwinning binnenrijft. Na enkele consumpties op hole 19 verklapte hij zijn geheim. Terwijl hij zijn vrouw regelmatig met de hond op jachtles stuurt heeft hij zelf telkens een afspraak met niemand minder dan 007 … Ja, Ja u leest het goed, 007 de gekende Britse Spion. En dat Britten kunnen golfen dat weten wij maar al te goed.

Pondman krijgt regelmatig bruikbare tips en tricks van 007, dat verklaart dus alles. 

KOA

PANIC IN DA BERGVLIET

Hits: 218

Op donderdag 10/07/2025 hadden wij onze hooverafspraak op golfclub Landgoed Bergvliet Oosterhout Nederland.

Wij waren met 6 golfspelers namelijk Pondman, Grando, Cisco Kid en Koa die, na een operatie aan de hand na lange tijd weer terug van de partij was. Morse en ikzelf T-rex vervolledigden de groep.

Enkele Hoovers konden niet mee spelen, Bert is nog steeds in revalidatie en had wel spijt dat hij er niet kon bijzijn. Hij is momenteel terug opgenomen in het ziekenhuis. Wij wensen hem een spoedig herstel.

Ikzelf was reeds rond 8u30 ter plaatse en KOA was een half uurtje later. Starttijd 10u30.

De ontvangst was zoals steeds zeer vriendelijk.

Het was wel wat vreemd voor mij om de verantwoordelijkheid te nemen als secretaris, na verlies van Hugo.

Nadat iedereen aanwezig was, de fee en de buggies betaald waren, sloegen we in op de practice. We dronken nog een koffie en de flights werden ingedeeld. Er waren twee flights en twee buggies, 1 in elke flight. Grando met Pondman in het 1^e karretje met KOA te voet. Morse en Cisco Kid samen in het 2^e met T-rex.

We stelden wel vast dat de flights wel heel dicht achter elkaar startten. Achter ons was er een flight van twee, zij moesten regelmatig wachten.

Het golfterrein was zeer uitdagend, met veel grachten en vijvers. Twee greens lagen zelfs in de vijver en soms was het ook heel smal om af te slagen. We noteerden een par 3 van 160 meter en afslagen over de vijvers. Niet makkelijk allemaal.

Cisco Kid had zijn dag niet, zijn afslagen gingen naar links en naar rechts. Soms had hij ook wel zeer goede en verre slagen. Op een bepaalde hole sloeg hij rechts ver over de bomen . Toen we verder wandelden op zoek naar de bal zagen we dat op de volgende hole er drie golfers waren die in onze richting wandelden, die hadden wij niet gezien. Eén van die golfers zei dat we “fore “ hadden moeten roepen, want de golfbal was op 10 cm van zijn hoofd langs gevlogen. Wij konden natuurlijk niet weten dat er hole naast ons liep. Vanaf toen hebben we telkens "Fore" geroepen.

Ook Morse had niet zijn dag. Ik zag dat hij problemen had met de hoge bunkers, het zand stoof op. Ook Cisco Kid had er soms problemen mee.

Op hole 10 was er een stop, daar kon je iets drinken. Cisco Kid trakteerde.

Wat verder waren er duikers bezig om golfballen uit de vijver te halen, een beetje raar zicht toch.

Ikzelf speelde redelijk goed. Het weer was zeer goed, soms warm met veel zon, soms een beetje bewolkt. Drinken was dus de boodschap.

Er werd gespeeld aan een goed tempo. Na 18 holes -rond de 4 uur 30- waren we binnen. Hole 18 was een zeer uitdagend met een kleine green in de vijver. Gelukkig was daar ook een Drop Zone.

Nadat wel alles in de auto geladen hadden, gingen we nog iets drinken op het mooie terras.

Pondman deed de prijsuitreiking. Hij vulde ook mijn officiële scorekaart in zodat ik deze kon binnenbrengen om mijn handicap te laten aanpassen (bedankt hiervoor).

T-rex en Pondman waren beiden met 71 slagen de beste, echter Pondman met een lagere handicap werd uitgeroepen tot winnaar. De Stoica Cup werd overhandigd door mij en een foto werd genomen. Ondertussen was Pauline (de vriendin van onze overleden vriend Hugo) binnengekomen. Zij had met T rex afgesproken om langs komen. Zij trakteerde een rondje en wij dronken op de overleden vriend Hugo.

Na een halfuurtje ben ik wel vertrokken, mijn kinderen kwamen mosselen eten.

Er werd nog via What App een berichtje verzonden om de uitstap naar Lille te bespreken. (alternatief Oostburg?)

Zo werd een mooie dag weer afgesloten. Tot de volgende in augustus op Golfclub Witbos , homeclub van  TRex.

T Rex secretaris

***********************

PANIEK !

De eerste flight met Grando, Pondman en KOA hadden de uiteindelijke winnaar in hun midden. Pondman verbaasde ons (en misschien ook zichzelf) met goed en constant spel. Met mooie drives en secure approaches leek het voor hem allemaal wel heel makkelijk. Proficiat!

Grando wisselde goed en minder goed wat af. Hij houdt van afwisseling anders is het golfspel wat te saai voor hem.

KOA die na lange tijd van afwezigheid er weer terug bij was, maakte van de gelegenheid gebruik om zijn bunkershots wat in te oefenen. Na 4 shots lukte het hem meestal wel om de bal uit het zand te krijgen en dan hop naar de volgende bunker… Komt goed.

Toen onze flight uitgeholed had op een Par3 zagen we een golfballetje op het pad liggen. Blijkbaar had de ongeduldige golfer (TRex) achter ons al afgeslagen. KOA verwittigde zijn medespelers dat hij zou doen alsof hij het balletje zou oprapen en in zijn zak zou steken. Een felle reactie volgde, geroep en getier. Vogels, kikkers en knaagdieren vluchtten weg, honden blaften, een hels lawaai en een ware paniek. Ook de duikers kwamen snel een kijkje boven water nemen om te zien wat er aan de hand was. WIJ hebben goed gelachen.

Een verkeerde interpretatie van de golfregels bij een “Free Drop” kostte Pondman bijna de overwinning.

Dagwinnaar werd dus Pondman met 71 net gevolgd door Trex (eveneens 71 maar hogere hcp) en Morse (78) op de derde plaats. Proficiat allen.

KOA

Winnaar Pondman (links) krijgt de Stoica Cup overhandigd van secretaris TRex